Ο Φύταλος ήταν μυθικός ήρωας και βασιλιάς της Αττικής. Φιλοξένησε τη Δήμητρα, όταν αυτή αναζητούσε την Περσεφόνη, και έλαβε σε αντάλλαγμα τη συκιά. Το ιερό σύκο έγινε καρπός μεγάλης σημασίας για τους Αθηναίους, οι οποίοι τιμούσαν τον Φύταλο και τους απογόνους του. Ο τάφος του βρισκόταν στο δήμο Λακιδών κοντά στον ποταμό Κηφισό, σε μικρή απόσταση δυτικά της Αθήνας στον δρόμο για την Ελευσίνα. Σύμφωνα με τον Παυσανία, η επιγραφή στον τάφο σημείωνε ότι:

Ήρωας και βασιλιάς, ο Φύταλος εδώ καλωσόρισε τη Δήμητρα,

Σεβάσμια θεά, όταν δημιούργησε για πρώτη φορά τον καρπό της συγκομιδής.

Ιερό σύκο είναι το όνομα που του έχουν δώσει οι θνητοί.

Από όπου ο Φύταλος και η φυλή του έχουν λάβει τιμές αθάνατες.

Κέρες (Δήμητρα) και Φύταλος, Salvator Rosa, 1662, χαρακτικό, LACMA (Los Angeles County Museum of Art) © LACMA (Los Angeles County Museum of Art)

Τα μέλη των Φυταλιδών, του γένους που ισχυριζόταν ότι κατάγεται από τον Φύταλο, απάλλαξαν τον Θησέα από το μίασμα για τη θανάτωση των ληστών και δολοφόνων που είχε διαπράξει καθ οδόν προς την Αθήνα και έλαβαν το δικαίωμα να υπηρετήσουν ως ιερείς της λατρείας του ήρωα.

Η ιερή συκιά που έδωσε στον Φύταλο η Δήμητρα φέρεται να ήταν ακόμα ζωντανή την εποχή του Παυσανία. Βρισκόταν κοντά στην Ιερά Οδό και χρησίμευε ως προσωρινή στάση κατά τη διάρκεια της πομπής προς την Ελευσίνα την 19η Βοηδρομιώνος. Η φροντίδα του είχε ανατεθεί στους Ελευσίνιους ιερείς της Δήμητρας. Ανήγειραν μια κατασκευή για να το προστατεύσουν και φρόντιζαν για τη συντήρηση και επιδιόρθωση τυχόν ζημιών. Σύμφωνα με μια διαφορετική παράδοση, η Αθηνά έδωσε το σύκο στους Αθηναίους ως παρηγοριά όταν θρηνούσαν την αρπαγή της Περσεφόνης από τον Άδη.