Ο Ευβουλεύς είναι μια μυστηριώδης θεότητα που σχετίζεται με τα Ελευσίνια Μυστήρια. Το όνομά του (που σημαίνει «Καλός Σύμβουλος») εμφανίζεται σε πολυάριθμες επιγραφές και στις λεγόμενες ορφικές χρυσές πινακίδες με διάφορες μορφές. Οι αρχαίες πηγές παρέχουν αντικρουόμενες πληροφορίες σχετικά με την καταγωγή του. Οι Αργείοι έλεγαν ότι ήταν γιος του Τροχίλου και αδελφός του Τριπτόλεμου. Οι οπαδοί του Ορφέα πίστευαν ότι τα δύο αδέρφια ήταν γιοι του Δυσαύλη. Μια ορφική πινακίδα και ένας ύμνος τον θεωρούν γιο του Δία. Ορισμένοι σύγχρονοι ερευνητές απορρίπτουν αυτή την καταγωγή και υποστηρίζουν ότι ο Ευβουλεύς είναι ένα επίθετο που αναφέρεται στον ίδιο τον Δία, τουλάχιστον στο πλαίσιο των Ελευσίνιων Μυστηρίων. Ο Διόδωρος Σικελιώτης ισχυρίζεται ότι ήταν γιος της Δήμητρας. Ο Ησύχιος ο Αλεξανδρεύς ταυτίζει τον Ευβουλέα με τον Πλούτο. Άλλοι υποστηρίζουν ότι η λέξη είναι επίθετο του Διονύσου ή του Ζαγρέα, του κεντρικού ορφικού θεού. Τέλος, η σύγχρονη έρευνα θεωρεί τον Ευβουλέα μια από τις πιο σημαντικές θεότητες των Ελευσίνιων Μυστηρίων.

Προτομή του Ευβουλέα (4ος αι. π.Χ.) από την Ελευσίνα, 330-320 π.Χ., γλυπτό, Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο © ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ & ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ/ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ & ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ

Η κύρια ιστορία που σχετίζεται με αυτόν εμφανίζεται στα Σχόλια του Λουκιανού. Ο Ευβουλέας ήταν χοιροβοσκός του οποίου τα γουρούνια έβοσκαν στο ανθισμένο λιβάδι όπου η Περσεφόνη και οι σύντροφοί της μάζευαν λουλούδια. Δυστυχώς για τα ζώα και τον βοσκό τους, ο Άδης αποφάσισε να εμφανιστεί κοντά τους όταν όρμησε με το άρμα για να απαγάγει την κόρη της Δήμητρας. Τα γουρούνια πανικοβλήθηκαν και έπεσαν στο άνοιγμα του Κάτω Κόσμου μαζί με την Κόρη και τον απαγωγέα της. Σε ανάμνηση αυτού του γεγονότος, οι γυναίκες που συμμετείχαν στη γιορτή των Θεσμοφορίων πέταγαν γουρουνάκια σε λάκκο θυσίας (γνωστό ως μέγαρο) αφιερωμένο στη Δήμητρα και την Περσεφόνη. Μετά από ένα χρονικό διάστημα, οι λεγόμενες «αντλήτριες» κατέβαιναν στην τρύπα, αφαιρούσαν τα σαπισμένα σώματα των ζώων, τα ανακάτευαν με σπόρους και τα τοποθετούσαν σε βωμούς, προτού τα αναμείξουν με την κανονική σπορά και τα απλώσουν στα χωράφια ως τελετουργικό λίπασμα.

Η αγέλαστος πέτρα και δύο θραύσματα που απεικονίζουν τη Δήμητρα, τον Ευβουλέα(;) και άλλες μορφές που σχετίζονται με τα Ελευσίνια Μυστήρια, O. Rubensohn, 1899, χαρακτικό, Universität Heidelberg © Universitätsbibliothek Heidelberg / Public Domain