Η ένωση της Δήμητρας και του Ιασίωνα στο νησί της Κρήτης δημιούργησε τον Πλούτο, τον θεό της υλικής ευδαιμονίας. Η σύλληψή του έγινε σε χωράφι που είχε οργωθεί τρεις φορές, οπότε ο Πλούτος αρχικά ειδικεύτηκε στην αύξηση της αγροτικής παραγωγής. Η επιλογή της Κρήτης ως γενέτειράς του πρέπει να αποδοθεί στη θρυλική γονιμότητα του νησιού. Ο Ψευδο-Υγίνος ισχυρίστηκε ότι η Δήμητρα γέννησε δύο γιους, τον Πλούτο και τον Φιλόμηλο. Ποτέ δεν είχαν καλές σχέσεις, γιατί ο Πλούτος αρνήθηκε να μοιραστεί τα αγαθά του με τον αδελφό του. Η φτώχεια ανάγκασε τον Φιλόμηλο να αυτοσχεδιάσει. Χρησιμοποίησε όσα χρήματα είχε για να αγοράσει δύο βόδια και εφηύρε το αμάξι για να συντηρείται οργώνοντας και καλλιεργώντας τη γη. Η Δήμητρα αντάμειψε την εφευρετικότητά του τοποθετώντας τον στον ουρανό ως τον αστερισμό Βοώτη.

Δυστυχώς για τον νεαρό Πλούτο, ο Δίας ήταν αποφασισμένος να τον εμποδίσει να ευνοεί αποκλειστικά δίκαιους άντρες, γι' αυτό τον τύφλωσε. Ο επικός ποιητής Ησίοδος τον περιέγραψε ως έναν ευγενικό θεό που διέσχιζε τη γη και τη θάλασσα για να χαρίσει την καλοσύνη του σε όποιον κατάφερνε να τον πιάσει στα χέρια του. Ο συγγραφέας του Ομηρικού Ύμνου στη Δήμητρα θεωρούσε εκείνους που γίνονται αντικείμενα αγάπης από τις θεές [τη Δήμητρα και την Περσεφόνη] ως πραγματικά ευλογημένους γιατί οι θεές θα έστελναν τον Πλούτο ως φιλοξενούμενο στο σπίτι τους. Ο Διόδωρος Σικελιώτης απέδωσε στον Πλούτο την εισαγωγή της φροντίδας και της επιμέλειας στη ζωή του ανθρώπου ώστε να μπορεί να διαφυλάσσει την περιουσία που αποκτά. Φαίνεται πως πριν από τη γέννηση του Πλούτου, οι άνθρωποι αδιαφορούσαν για την προστασία των υλικών αγαθών που κατείχαν.

Σύμφωνα με τον Χριστιανό συγγραφέα Ιππόλυτο, ο ιεροφάντης στην Ελευσίνα εμφανιζόταν στο Τελεστήριο λουσμένος στο λαμπρό φως μεγάλης φλόγας και αναφωνούσε «Γέννησε η ιερή Βριμώ [Δήμητρα] ένα ιερό παιδί, τον Βριμό [είτε τον Πλούτο είτε τον Διόνυσο]». Το νόημα ή η ακρίβεια της φράσης αμφισβητείται, αλλά η αφήγηση του Ιππόλυτου παραμένει μια μεγαλειώδης υπενθύμιση της σύνδεσης του Πλούτου με τη Δήμητρα, καθώς και της σημασίας του για τους μύστες και τη μελλοντική τους ευημερία.