Οι Ωκεανίδες είναι οι κόρες των Τιτάνων Ωκεανού και Τηθύος. Αυτές οι θαλασσινές νύμφες προστατεύουν και αναθρέφουν τα παιδιά, επομένως ήταν λογικό να συντροφεύουν τη νεαρή Περσεφόνη. Ο Ωκεανός και η Τηθύς ήταν γόνιμο ζευγάρι, επομένως δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι γέννησαν τρεις χιλιάδες κόρες (αριθμός που συνήθως σημαίνει «αμέτρητες»). Ωστόσο, η ομάδα των Ωκεανίδων που συνόδευαν την Περσεφόνη περιοριζόταν σε μια χούφτα από τις χιλιάδες αδερφές. Σύμφωνα με την περιγραφή της αρπαγής της από τον Άδη, η Περσεφόνη έπαιζε σε περιπόθητο λιβάδι με την Ηλέκτρα, τη Λευκίππη, τη Φαινώ, τη Ρόδεια, την Ιάνθη, την Καλλιρόη, την Ιάχη, την Τύχη, την Ιάνειρα, τη Μελίτη, τη Χρυσηίδα, την Ακάστη, τη Μηλόβασι, την Άδμητη και τη ροδόχροη Ωκυρόη, την Πλουτώ, τη Στύγα, τη Ροδόπη, την θελκτική Καλυψώ, την Ουρανία και τη Γαλαξαύρα (ένα υπέροχο όνομα που σημαίνει «όπως η αναζωογονητική δροσιά ενός σκιερού ρυακιού»). Ωστόσο, η εγγύτητα των Ωκεανίδων στην Περσεφόνη δεν κατάφερε να αποτρέψει τον βιασμό της. Οι Ωκεανίδες δεν μπόρεσαν να τη βοηθήσουν είτε προσπαθώντας να τη σώσουν είτε τουλάχιστον βλέποντας ποιος ήταν υπεύθυνος για την απαγωγή της.

Η αρπαγή της Προσερπίνας (Περσεφόνης) από τον Πλούτωνα, Hendrik van le Vieux Balen, περ.1575-1632, Musée du Louvre © Musée du Louvre, dist. RMN-Grand Palais - Photo M. Beck-Coppola

Ο Ησίοδος αναφέρει πως οι Ωκεανίδες ήταν διασκορπισμένες παντού στη γη και στα βαθιά νερά. Πολλές από αυτές τις νύμφες υπήρξαν σύζυγοι και μητέρες θεών, ενώ άλλες αφιερώθηκαν στην προστασία των ναυτικών. Οι Αργοναύτες φρόντισαν να εξασφαλίσουν τη γενναιόδωρη βοήθειά τους θυσιάζοντας ταύρους και προσφέροντάς τους ένα μείγμα από αλεύρι, μέλι και θαλασσινό νερό προτού αναχωρήσουν για την Κολχίδα.

Οι Ωκεανίδες, Gustave Doré, 1860s, πίνακας ζωγραφικής, © Wikipedia Commons